The Smiths I Know It's Over

Kalp ağrısı yapan, üstünden zaman geçse de eski acıları hatırlatan The Smiths şaheseri.. Unutmaya çalışırsın, mutlusundur, aylar geçer üstünden, yaran kapanmaya başlamıştır...

Aylar geçer üstünden, yaran kapanmaya başlamıştır. Gecenin bir yarısı aniden bu parçayı duyarsınız. Unutmaya çalıştığınız, kalbinizin derinliklerine sakladığınız duygular ve beyninizden silmeye çalıştığınız hatıralar canlanır.. Bunlarla birlikte midenize yumruk yemiş gibi olursunuz. Boğazınız düğümlenir ve eşlik edersiniz...

Annecim, kafama topraklar yığılıyor sanki

Boş bir yatağın içinde debeleniyorum

tamam. çok konuşuyorum.

Bitti, biliyorum ama hâlâ bırakamıyorum

Başka nereye gidebilirim ki bilmiyorum,

Annecim, kafama topraklar yığılıyor sanki

Görüyor musun, deniz beni götürmek istiyor

Bıçak beni parçalamak istiyor

Bana yardım edebilir misin sence?

Duvaklı üzgün gelin, lütfen mutlu ol

Yakışıklı damat, odasını ver ona

Yüksek sesli, kabaca seven adam, ona iyi davran

seni sevdiğinden değil, sana ihtiyacı var

Bitti, biliyorum ama hâlâ bırakamıyorum

Başka nereye gidebilirim ki, bilmiyorum

yine ve yine ve yine ve yine

yine ve yine

Bitti, biliyorum

Ve hiç bir zaman başlamamıştı ki

Ama kalbimde

O kadar gerçekti ki

Ve sen bile konuştun benimle, ve dedinki

Eğer bu kadar komiksen Neden kendi başınasın bu akşam?

Eğer bu kadar akıllıysan Neden kendi başınasın bu akşam?

Eğer bu, bu kadar eğlenceliysen Neden kendi başınasın bu akşam?

Eğer bu kadar güzel görünüyorsan Neden yalnız uyuyorsun bu akşam?

Ben biliyorum

Çünkü bugünde diğer akşamlar gibi 
Kendi başına olmanın sebebi 
Sen kazandıkların ve çekiciliğinleyken 
Onlar birbirlerinin kollarındayken...

Gülmek çok kolay

Nefret etmek çok kolay

Kibar ve centilmen olmak güç ister

Gülmek çok kolay

Nefret etmek çok kolay

Kibar ve centilmen olmak cesaret ister

Sevgi gerçek ve doğaldır 
Ama senin için değil sevgilim 
bu akşam değil sevgilim

sevgi gerçek ve doğaldır 
ama senin ve benim gibiler için değil sevgilim

Annecim, topraklar yığılıyor sanki... 

Annecim, kafama topraklar yığılıyor gibi sanki...