Doğumdan önceki süreçte dış dünya ile ilgili tek bağlantımız annemizdir, içinde bulunduğumuz ortamda tam olarak sırtımızda kalp atışı gibi bir atış hissedermişiz, doğum gerçekleştikten sonra bebek hazımsızlık çektiğinde huzursuz olduğunda, korktuğunda ürktüğünde, kucağımıza alarak sırtını sıvazlamak ve hafifçe sırtına vurmak ona huzur verir, bilinç altında var olan anne karnındasın hissinin canlanmasına sebep olurmuş..
Biraz büyüdüğümüzde bir şey yapmak istediğimizde yada bize gaz ve motivasyon vermek istediklerinde, hadi koşum, hadi aslanım sen yaparsın aslansın kralsın diyerek sırtımıza vururlar, daha da büyüdüğümüzde ve birileri için ulaşılmaz olduğumuzda yada insanlarla aramızda resmi bir sınırlama olduğunda ona güven hissini vermek mutlu etmek için içgüdüsel olarak alkışlarmışız, bütün bu dokunsal durumun nedeni anne karnında geçirdiğimiz yaklaşık 9 aylık süreçmiş...
Hiç yorum yok: